သာသနာေစာင့္ နတ္မင္းၾကီး(၄)ပါး အေၾကာင္း
🌷🌺🌻🌹🌷🌺🌻🌹🌷🌺🌻🌹
“ ပုရတၳိေမန ဓတရေ႒ာ ၊
ဒကၡိေဏန ဝိရုဠေကာ။
ပစၧိေမန ဝိရုပေကၡာ ၊
ကုေဝေရာ ဥတၱရံဒိသံ ” လို႔
အာဋာနာဋိယသုတ္မွာ ေဟာေတာ္မူသည့္ အတိုင္း ျမင္းမိုရ္ေတာင္ရဲ့ အေရွ႕မ်က္ႏွာ ၊ အလ်ား အနံ ယူဇနာ တစ္ေထာင္က်ယ္တဲ့ နတ္ျမိဳ႕မွာ ဓတရ႒နတ္မင္းၾကီးေနတယ္။
ဂႏၶဗၺေခၚတဲ့ ကေခ်သည္ နတ္မ်ားႏွင့္ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ရဲ့ အေရွ႕ဘက္ စၾကာဝဠာအတြင္း ေနထိုင္ၾကတဲ့ ဘုမၼစိုး၊ ရုကၡစိုး၊ နတ္အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ကို အစိုးရတယ္။
ဝိရုဠကနတ္မင္းက ~~~ျမင္းမိုရ္ေတာင္ရဲ့ ေတာင္မ်က္ႏွာအရပ္ အလ်ား အနံ ယူဇနာ တစ္ေထာင္စီက်ယ္တဲ့ နတ္ျမိဳ႕မွာေနတယ္။
ကုမ႓ဏ္မ်ဳိးျဖစ္တဲ့ နတ္မ်ားႏွင့္ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ရဲ့ ေတာင္ဘက္ စၾကာဝဠာအတြင္း ေနထိုင္ၾကတဲ့ နတ္အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ကို အစိုးရတယ္။
ဝိရူပကၡနတ္မင္းက ~~~ျမင္းမိုရ္ေတာင္ရဲ့ အေနာက္ မ်က္ႏွာအရပ္ အလ်ား အနံ ယူဇနာ တစ္ေထာင္စီ က်ယ္ဝန္းတဲ့ နတ္ျမိဳ႕မွာ ေနထိုင္တယ္။ျမင္းမိုရ္ေတာင္ရဲ့ အေနာက္ဘက္ စၾကာဝဠာအတြင္း ေနထိ္ုင္ၾကတဲ့ နတ္နဂါးႏွင့္ အျခားနတ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကို အစိုးရတယ္။
ကုေဝရနတ္မင္းက ~~~
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ရဲ့ ေျမာက္မ်က္ႏွာအရပ္
အလ်ား အနံ ယူဇနာ တစ္ေထာင္စီက်ယ္ဝန္းတဲ့ နတ္ျမိဳ႕မွာ ေနထိုင္တယ္။ျမင္းမိုရ္ေတာင္ရဲ့ ေျမာက္ဘက္ စၾကာဝဠာအတြင္း ေနထိုင္ၾကတဲ့ နတ္ဘီလူးမ်ားႏွင့္တကြ နတ္အမ်ဳိးမ်ဳိးတို႔ကို အစိုးရတယ္။
ဒီ စာတုမဟာရာဇ္ နတ္မင္းၾကီးေလးပါးတို႔ဟာ ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္လို႔ “ ေလာကပါလ နတ္မင္းၾကီးေလးပါး ” လို႔ ေခၚရတယ္။
ပရိတ္ၾကီးပါဠိမွာလည္း “ စတၱာေရာ ေတ မဟာရာဇာ၊ ေလာကပါက ယသႆိေနာ ” လို႔ ျပဆိုထားတယ္။
ဒီေနရာမွာ နတ္မင္းၾကီးေလးပါးတို႔ကို ေလာကကို ေစာင့္တယ္သာ ဆိုတယ္။
ဦးဘခိုင္ ေလွ်ာက္ထားသလို သာသနာေတာ္ကို ေစာင့္တယ္လို႔ မဆိိုဘူး။
ေလာကကို ေစာင့္ခဲ့ေသာ္ ဘယ္ေလာကကို ေစာင့္တာလဲ?၊
လူ႕ေလာကကို ေစာင့္တာလား?၊
နတ္ေလာကကို ေစာင့္တာလား?၊
သာသနာေလာကကို ေစာင့္တာလား ? လို႔ ေမးစရာ ေပၚလာတယ္။
သည္အေျဖကိုေတာ့ (၅၅ဝ) – ဧကနိပါတ္၊ ကုလာဝကဇာတ္မွာ ေဟာထားတာ ရွိတယ္။
ျမင္းမိုရ္ေတာင္ေအာက္မွာ ေနၾကတဲ့ အသူရာမ်ားဟာ သခြတ္ပြင့္ခ်ိန္ ေရာက္ခဲ့လွ်င္ တာဝတႎသာနတ္မ်ားက သူတို႔ကို ရက္စက္တာကို ေတြးမိျပီး မေက်ႏိုင္ၾကလို႔ စစ္သည္အလံုးအရင္းႏွင့္ တာဝတႎသာကို တက္ျပီး စစ္ျပဳၾကတယ္။
အသူရာတို႔ ေဘးရန္ကို ကာကြယ္ရန္ အသူရာျပည္ႏွင့္ တာဝတႎသာ အၾကားမွာ အေစာင့္အေရွာက္ ငါးရပ္ ခ်ထားတယ္။
အဲသည္ အေစာင့္အေရွာက္ ငါးရပ္ကို ျမင္းမိုရ္ေတာင္ရဲ့ အာလိန္ငါးဆင့္လို႔ ေခၚၾကတယ္။
သည္အေၾကာင္းကို ကုလာဝက ဇာတ္ေတာ္မွာ “အႏၲရာ ဒိြႏၷံ အယုဇၨ်ပုရာနံ ပဥၥဝိဓာ ဌပိတာ အဘိရကၡာ၊ ဥရေဂါ ကေရာဋိ ပယဒဘာရီ မဒၶနယုတၱာ စတုေရာ မဟတၱာ ” လို႔ ေဟာေတာ္မူတယ္။
“ဒြိႏၷံ - ႏွစ္ပါးကုန္ေသာ။အယုဇၨ်ပုရာနံ - စစ္ထိုး၍ ေအာင္ျမင္ျခင္းငွာ မတတ္ႏိုင္ကုန္ေသာ တာဝတႎသာႏွင့္ အသူရာျပည္တို႔၏။
အႏၲရာ - အၾကား၌။
ဥရေဂါ - နဂါးလည္းေကာင္း။
ကေရာဋိ - ဂဠဳန္လည္းေကာင္း။
ပယဒဘာရီ - ကုမၻဏ္လည္းေကာင္း။
မဒၶနယုတၱာ - ဘီလူးလည္းေကာင္း။
စတုေရာ မဟတၱာ - မဟာရာဇ္နတ္မင္းၾကီး ေလးေယာက္တို႔လည္းေကာင္း။
ဣတိ - ဤသုိ႔။
ပဥၥဝိဓာ - ငါးပါးအျပားရွိကုန္ေသာ။
အဘိရကၡာ - အေစာင့္အေရွာက္တို႔ကို။
သေကၠန - သိၾကားမင္းသည္။
ဌပိတာ - ထားအပ္ကုန္၏ ” တဲ့။
သည္ ကုလာဝကဇာတ္ေတာ္ရဲ့ အလိုအရဆိုလွ်င္ စာတုမဟာရာဇ္စတဲ့ အာလိန္ငါးဆင့္တို႔ဟာ တာဝတႎသာနတ္ျပည္အတြက္ ခံတပ္ျမိဳ႕၊ ကင္းျမိဳ႕မ်ားသာ ျဖစ္ၾကတယ္။
ဒါေၾကာင့္ စာတုမဟာရာဇ္ နတ္မင္းၾကီးေလးပါးတုိ႔ ေလာကကို ေစာင့္တယ္ဆိုတာဟာ တိုက္ရိုက္အားျဖင့္ တာဝတႎသာနတ္ျပည္ေလာကကို ေစာင့္ေနၾကျခင္းျဖစ္တယ္။
သာသနာေတာ္ကို ေစာင့္ေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။
သို႔ေသာ္လည္း မည္သည့္ဘာသာဝင္ျဖစ္ေစ မိမိတို႔ ကိုးကြယ္ရာဘာသာကို ေစာင့္ေရွာက္တတ္ၾကသလို စာတုမဟာရာဇ္ နတ္မင္းၾကီးမ်ားလည္း ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ား ျဖစ္ၾကလို႔ ဗုဒၶသာသနာကို အထိုက္အလ်ာက္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကပါတယ္။
သည္အေၾကာင္းကို သုတ္ပါထိက အာဋာနာဋိယသုတ္မွာ ေဟာထားတာ ရွိပါတယ္”
“အာဋာနာဋိယသုတ္မွာ ဘယ္လို ေဟာပါသလဲ ဘုရား”
“ျမတ္စြာဘုရား ရာဇျဂိဳဟ္ျပည္ ဂိဇၥ်ကုဋ္ေတာင္မွာ သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္က နတ္မင္းၾကီး ေလးပါးတို႔ဟာ အျခံအရံ ပရိသတ္ႏွင့္ အတူတကြ လာေရာက္ ဖူးေျမာ္ၾကတယ္။
လာေရာက္ ဖူးေျမာ္ရင္း ကုေဝရနတ္မင္းက “အရွင္ဘုရား ရတနာသံုးပါးကို မၾကည္ညိဳၾကတဲ့ နတ္ေတြ၊ ဘီလူးေတြ ရွိၾကပါတယ္။
သည္ နတ္ေတြ၊ ဘီလူးေတြဟာ ရတနာသံုးပါးကို ၾကည္ညိဳသူမ်ားႏွင့္ မတည့္ၾကပါဘူး။
ရတနာသံုးပါး ၾကည္ညိဳသူကို ရန္ျပဳတတ္ၾကပါတယ္။
မိစၧာဒိ႒ိ နတ္ဘီလူးမ်ား အႏၲရာယ္ မျပဳႏိုင္ေအာင္ အာဋာနာဋိယသုတ္ အေစာင့္အေရွာက္ကို ေလွ်ာက္ထားပါရေစ ” ဆိုျပီး အာဋာနာဋိယသုတ္ေတာ္ကို ေလွ်ာက္ထားတယ္။
သည္သုတ္ကို ေလွ်ာက္ထားသူကေတာ့ ကုေဝရအမည္ရွိတဲ့ ေဝႆဝဏ္နတ္မင္းပဲ။
သို႔ေသာ္လည္း က်န္တဲ့ စတုမဟာရာဇ္ နတ္မ်ားလည္း အတူတကြ လာေရာက္ၾကျပီး ျဖစ္လို႔ နတ္မင္းၾကီးေလးပါးစံု ေလွ်ာက္ထားတယ္ လို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အာဋာနာဋိယသုတ္ဟာ ဘီလူးတို႔ကို အစိုးရတဲ့ ကုေဝရနတ္မင္းရဲ့ အာဏာသာ မကဘူး။
ဂႏၶဗၺနတ္တို႔ကို အစိုးရတဲ့ ဓတရ႒နတ္မင္း။ကု မ႓ဏ္နတ္တို႔ကို အစိုးရတဲ့ ဝိရုဠကနတ္မင္း။ နဂါးမ်ဳိးတို႔ကို အစိုးရတဲ့ ဝိရူပကၡနတ္မင္း တို႔ရဲ့ အာဏာလည္း ပါဝင္တယ္။
နတ္မင္းၾကီးေလးပါးတို႔ရဲ့ အာဏာပါဝင္လို႔ အာဋာနာဋိယသုတ္ ရြတ္ဖတ္ သရဇၥ်ာယ္ေနသူကို ဘီလူးေတြ၊နတ္စိမ္းေတြ၊သရဲေတြ၊နဂါးေတြ၊ ေျမြဆိုးေတြကလည္း မႏွိပ္စက္ႏိုင္ဘူး လို႔ သုတ္တြင္းမွာ ပါတယ္။
ဒီလို မႏွိပ္စက္ႏိုင္ေအာင္ အကာအကြယ္ အေစာင့္အေရွာက္ေပးတဲ့ အတြက္ (ေလာကပါလ နတ္မင္းၾကီး ေလးပါး) လို႔ ေခၚၾကရတာေပါ႔ကြယ္” ။
“ေလာကပါလ နတ္မင္းၾကီးေလးပါးက လူေတြအေပၚ ေစာင့္ေရွာက္တာဟာ ဒါမွ်ပဲလား ဘုရား”
“ဒါမွ် မကေသးပါဘူး။အခ်ဳိ႕ေသာ ေက်ာင္းတိုက္တာေတြမွာ စာသင္သားတို႔ရဲ့ ေန႔စဥ္ ကိုယ္ေရးရာဇဝင္ကို မွတ္တမ္းတင္သလို စာတုမဟာရာဇ္ နတ္မင္းၾကီးေလးပါးတို႔ဟာလည္း ေနာက္လိုက္ ေနာက္ပါ နတ္သားမ်ားႏွင့္ အတူ လူ႕ျပည္ကို လွည့္ျပီး ေကာင္းမွဳစာရင္း ေကာက္ယူၾကေသးသတဲ့ကြယ္”
“မွန္ပါ၊ အဲသည္အေၾကာင္း အနည္းငယ္ အက်ယ္ခ်ဲ႕ျပီး ေျပာျပပါဦး ဘုရား”
“သုတ္မဟာဝါ အ႒ကထာ (၂၄၃) မွာ ဖြင့္ဆိုတာက တာဝတႎသာနတ္ျပည္မွာ တစ္လလွ်င္ ရွစ္ရက္ တရားနာရန္ ေၾကြးေၾကာ္သတဲ့ကြယ္။
တာဝတႎသာနတ္ျပည္မွာ ဘယ္သူေတြ တရားေဟာသလဲ ဆိုေတာ့ သုဓမၼာ အစည္းအေဝးခ်ိန္ ေရာက္လွ်င္ တစ္ခါတစ္ရံ သိၾကားမင္းကိုယ္တိုင္ ေဟာတယ္။
တစ္ခါတစ္ရံ ဓမၼကထိက ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးပါး ၾကြေရာက္ျပီး ေဟာတယ္။တစ္ခါတစ္ရံ အမ်ဳိးအမည္ မထင္ရွားေသာ ဓမၼကထိက နတ္သားက ေဟာတယ္။
လဆန္း ရွစ္ရက္၊လဆုတ္ ရွစ္ရက္ေန႔မ်ားမွာ စာတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းတို႔ရဲ့ အမတ္မ်ား လူ႕ျပည္ကို ဆင္းျပီး စာရင္းေကာက္ယူၾကရတယ္။
စာရင္းေကာက္ဖို႔ အတြက္ ေရႊျပားႏွင့္ ဟသၤျပဒါးကို ယူသြားၾကတယ္။
ဤမည္ေသာ ေယာက္်ား၊ဤမည္ေသာ မိန္းမဟာ ရတနာသံုးပါးကို ဆည္းကပ္တယ္။
ငါးပါးသီလကို ေစာင့္ထိန္းတယ္။
ဥပုသ္ေန႔ ေရာက္လွ်င္ ဥပုသ္ေစာင့္တယ္။မိဘ လုပ္ေကြၽးတယ္။ ရတနားသံုးပါးကို ပူေဇာ္ရတယ္ လို႔ မွတ္တမ္းတင္ျပီး အဲသည္ ေရႊျပားကို ပဥၥသိခနတ္သားရဲ့ လက္ကို အပ္ရတယ္။
ပဥၥသိခနတ္သားက မာတလိလက္ အပ္ရတယ္။ မာတလိက သိၾကားမင္းကို အပ္ရတယ္။ ကုသိုလ္ျပဳသူ နည္းလွ်င္ ေရႊျပားက ငယ္တယ္။
ေရႊျပားငယ္တာကို ျမင္ရံုႏွင့္ နတ္အမ်ားက အရွင္တို႔ လူသားမ်ားဟာ ေမ့ေလ်ာ့ျပီး ေနၾကတယ္။ အပါယ္ေလးဘံုျပည့္ျပီး နတ္ဘံုမွာ အခ်ည္းအႏွီး ျဖစ္ေတာ့မွာပဲလို႔ စိတ္မခ်မ္းသာၾကဘူးတဲ့။
ေရႊျပားၾကီးတာကို ျမင္လွ်င္ လူသားေတြ
ကုသိုလ္ျပဳတာ မ်ားျပားၾကတယ္။
အပါယ္ဘံုဆိတ္ျပီး ငါတို႔နတ္ဘံု စည္ပင္ေတာ့မွာပဲလို႔ ဝမ္းသာၾကသတဲ့။သည္ေရႊျပားမွာ ပါတဲ့ ေကာင္းမွဳရွင္ စာရင္းကို သိၾကားမင္းကိုယ္တိုင္ ဖတ္သတဲ့။
သိၾကားမင္းရဲ့ ပကတိ အသံဟာ (၁၅)-ယူဇနာ အထိသြားတယ္။အသံကို ျမွင့္ျပီး ဖတ္လိုက္တဲ့အခါ ယူဇနာတစ္ေသာင္း က်ယ္ဝန္းတဲ့ နတ္ျပည္အားလံုး လႊမ္းမိုးသြားတယ္ လို႔ အ႒ကထာမွာ ဖြင့္ျပထားတယ္ကြယ့္”။
“သည္နတ္္မင္းၾကီး ေလးပါးတို႔ဟာ ဘယ္အခ်ိန္က ဗုဒၶဘာသာဝင္ အျဖစ္ကို ဆိုက္ေရာက္ လာၾကတာလဲ ဘုရား”
“ဒါကေတာ့ တိတိက်က် မေျပာႏိုင္ဘူး။ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဘုရားရွင္ျဖစ္စ သတၱသတၱာဟ စံေတာ္မူစဥ္
ေနာက္ဆံုး သတၱသတၱာဟျဖစ္တဲ့ ရာဇယတနသတၱာဟ (လင္းလြန္းပင္ရင္း) စံေတာ္မူစဥ္ (၄၉)-ရက္ေျမာက္တဲ့ ေန႔မွာ တပုႆႏွင့္ ဘလႅိက ကုန္သည္ညီေနာင္တို႔က ပ်ားမုန္႔ဆုပ္မ်ားကို ကပ္လွဴၾကတယ္။
ဃဋိကာရ ျဗဟၼာမင္းကပ္လွဴတဲ့ သပိတ္ဟာ သုဇာတာ ႏို႔ဆြမ္းလွဴစဥ္က ကြယ္ခဲ့တယ္။ သုဇာတာ လွဴတဲ့ ေရႊခြက္လည္း ေနရဥၥရာျမစ္မွာ ေမွ်ာခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ခံယူစရာ မရွိဘူး။
အဘယ္ဝတၳဳျဖင့္ ခံယူရမလဲ? လို႔ အၾကံေတာ္ ျဖစ္ေတာ့ စာတုမဟာရာဇ္ နတ္မင္းၾကီးေလးေယာက္တို႔က ေက်ာက္သပိတ္ေလးလံုး လာကပ္လွဴၾကတယ္။
ထိုသပိတ္ေလးလံုးကို ဓိ႒ာန္ျပီး ႏွိပ္လိုက္ေတာ့ အနားရစ္ေလးခုရွိတဲ့ သပိတ္တစ္လံုးတည္း ျဖစ္ေၾကာင္း ဗုဒၶဝင္မွာ ဆိုထားတယ္။ဒီေတာ့ စာတုမဟာရာဇ္နတ္မင္းၾကီးတို႔ဟာ ဘုရားပြင့္ေတာ္မူစကပင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္ေနၾကျပီ။
ဘယ္အခ်ိန္က ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္တယ္လို႔ေတာ့ အတိအက် မေျပာႏိုင္ဘူးေပါ႔ကြယ္။ သည္ေလာက္ဆိုလွ်င္ ဦးဘခိုင္ရဲ့ အေမးဟာ ေျပေလာက္ပါျပီေနာ္
“မွန္ပါ၊ ေျပေလာက္ပါျပီဘုရား”
“ သာဓု ~ သာဓု ~ သာဓု ”
ကိုးကားက်မ္း =>>ႏိုင္ငံေတာ္ၾသဝါဒါစရိယ၊
ျမန္မာစာၾသဝါဒါစရိယ
အဂၢမဟာ သဒၶမၼေဇာတိကဓဇ ။ထီးခ်ိဳင့္ျမိဳ႕ တည္ေတာ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ယေန႔ ဗုဒၶဝါဒဆိုင္ရာ အေမးအေျဖမ်ား အမွတ္(၃) စာအုပ္ (ပဥၥမအၾကိမ္ ပံုႏွိပ္ျခင္း)မွ ကူးယူေဖာ္ျပ၊ ဗဟုသုတျဖစ္ေစရန္ ျပန္လည္မွ်ေဝျခင္း အရသာျဖစ္ပါတယ္။
#Credit-- #OriginalUploader
#18September2018WLP📚📚📚📚📚
🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮🔮
သာသနာစောင့် နတ်မင်းကြီး(၄)ပါး အကြောင်း
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“ ပုရတ္ထိမေန ဓတရေဋ္ဌာ ၊ ဒက္ခိဏေန ဝိရုဠကော။ ပစ္ဆိမေန ဝိရုပက္ခော ၊ ကုဝေရော ဥတ္တရံဒိသံ ” လို့
အာဋာနာဋိယသုတ်မှာ ဟောတော်မူသည့် အတိုင်း မြင်းမိုရ်တောင်ရဲ့ အရှေ့မျက်နှာ ၊ အလျား အနံ ယူဇနာ တစ်ထောင်ကျယ်တဲ့ နတ်မြို့မှာ ဓတရဋ္ဌနတ်မင်းကြီးနေတယ်။
ဂန္ဓဗ္ဗခေါ်တဲ့ ကချေသည် နတ်များနှင့် မြင်းမိုရ်တောင်ရဲ့ အရှေ့ဘက် စကြာဝဠာအတွင်း နေထိုင်ကြတဲ့ ဘုမ္မစိုး၊ ရုက္ခစိုး၊ နတ်အမျိုးမျိုးတို့ကို အစိုးရတယ်။
ဝိရုဠကနတ်မင်းက ~~~မြင်းမိုရ်တောင်ရဲ့ တောင်မျက်နှာအရပ် အလျား အနံ ယူဇနာ တစ်ထောင်စီကျယ်တဲ့ နတ်မြို့မှာနေတယ်။
ကုမ္ဘဏ်မျိုးဖြစ်တဲ့ နတ်များနှင့် မြင်းမိုရ်တောင်ရဲ့ တောင်ဘက် စကြာဝဠာအတွင်း နေထိုင်ကြတဲ့ နတ်အမျိုးမျိုးတို့ကို အစိုးရတယ်။
ဝိရူပက္ခနတ်မင်းက ~~~မြင်းမိုရ်တောင်ရဲ့ အနောက် မျက်နှာအရပ် အလျား အနံ ယူဇနာ တစ်ထောင်စီ ကျယ်ဝန်းတဲ့ နတ်မြို့မှာ နေထိုင်တယ်။မြင်းမိုရ်တောင်ရဲ့ အနောက်ဘက် စကြာဝဠာအတွင်း နေထိုင်ကြတဲ့ နတ်နဂါးနှင့် အခြားနတ်အမျိုးမျိုးကို အစိုးရတယ်။
ကုဝေရနတ်မင်းက ~~~
မြင်းမိုရ်တောင်ရဲ့ မြောက်မျက်နှာအရပ်
အလျား အနံ ယူဇနာ တစ်ထောင်စီကျယ်ဝန်းတဲ့ နတ်မြို့မှာ နေထိုင်တယ်။မြင်းမိုရ်တောင်ရဲ့ မြောက်ဘက် စကြာဝဠာအတွင်း နေထိုင်ကြတဲ့ နတ်ဘီလူးများနှင့်တကွ နတ်အမျိုးမျိုးတို့ကို အစိုးရတယ်။
ဒီ စာတုမဟာရာဇ် နတ်မင်းကြီးလေးပါးတို့ဟာ လောကကို စောင့်ရှောက်တတ်လို့ “ လောကပါလ နတ်မင်းကြီးလေးပါး ” လို့ ခေါ်ရတယ်။
ပရိတ်ကြီးပါဠိမှာလည်း “ စတ္တာရော တေ မဟာရာဇာ၊ လောကပါက ယသဿိနော ” လို့ ပြဆိုထားတယ်။
ဒီနေရာမှာ နတ်မင်းကြီးလေးပါးတို့ကို လောကကို စောင့်တယ်သာ ဆိုတယ်။
ဦးဘခိုင် လျှောက်ထားသလို သာသနာတော်ကို စောင့်တယ်လို့ မဆိုဘူး။
လောကကို စောင့်ခဲ့သော် ဘယ်လောကကို စောင့်တာလဲ?၊
လူ့လောကကို စောင့်တာလား?၊
နတ်လောကကို စောင့်တာလား?၊
သာသနာလောကကို စောင့်တာလား ? လို့ မေးစရာ ပေါ်လာတယ်။
သည်အဖြေကိုတော့ (၅၅ဝ) – ဧကနိပါတ်၊ ကုလာဝကဇာတ်မှာ ဟောထားတာ ရှိတယ်။
မြင်းမိုရ်တောင်အောက်မှာ နေကြတဲ့ အသူရာများဟာ သခွတ်ပွင့်ချိန် ရောက်ခဲ့လျှင် တာဝတိံသာနတ်များက သူတို့ကို ရက်စက်တာကို တွေးမိပြီး မကျေနိုင်ကြလို့ စစ်သည်အလုံးအရင်းနှင့် တာဝတိံသာကို တက်ပြီး စစ်ပြုကြတယ်။
အသူရာတို့ ဘေးရန်ကို ကာကွယ်ရန် အသူရာပြည်နှင့် တာဝတိံသာ အကြားမှာ အစောင့်အရှောက် ငါးရပ် ချထားတယ်။
အဲသည် အစောင့်အရှောက် ငါးရပ်ကို မြင်းမိုရ်တောင်ရဲ့ အာလိန်ငါးဆင့်လို့ ခေါ်ကြတယ်။
သည်အကြောင်းကို ကုလာဝက ဇာတ်တော်မှာ “အန္တရာ ဒွိန္နံ အယုဇ္ဇျပုရာနံ ပဉ္စဝိဓာ ဌပိတာ အဘိရက္ခာ၊ ဥရဂေါ ကရောဋိ ပယဒဘာရီ မဒ္ဓနယုတ္တာ စတုရော မဟတ္တာ ” လို့ ဟောတော်မူတယ်။
“ဒွိန္နံ - နှစ်ပါးကုန်သော။အယုဇ္ဇျပုရာနံ - စစ်ထိုး၍ အောင်မြင်ခြင်းငှာ မတတ်နိုင်ကုန်သော တာဝတိံသာနှင့် အသူရာပြည်တို့၏။
အန္တရာ - အကြား၌။
ဥရဂေါ - နဂါးလည်းကောင်း။
ကရောဋိ - ဂဠုန်လည်းကောင်း။
ပယဒဘာရီ - ကုမ္ဘဏ်လည်းကောင်း။
မဒ္ဓနယုတ္တာ - ဘီလူးလည်းကောင်း။
စတုရော မဟတ္တာ - မဟာရာဇ်နတ်မင်းကြီး လေးယောက်တို့လည်းကောင်း။
ဣတိ - ဤသို့။
ပဉ္စဝိဓာ - ငါးပါးအပြားရှိကုန်သော။
အဘိရက္ခာ - အစောင့်အရှောက်တို့ကို။
သက္ကေန - သိကြားမင်းသည်။
ဌပိတာ - ထားအပ်ကုန်၏ ” တဲ့။
သည် ကုလာဝကဇာတ်တော်ရဲ့ အလိုအရဆိုလျှင် စာတုမဟာရာဇ်စတဲ့ အာလိန်ငါးဆင့်တို့ဟာ တာဝတိံသာနတ်ပြည်အတွက် ခံတပ်မြို့၊ ကင်းမြို့များသာ ဖြစ်ကြတယ်။
ဒါကြောင့် စာတုမဟာရာဇ် နတ်မင်းကြီးလေးပါးတို့ လောကကို စောင့်တယ်ဆိုတာဟာ တိုက်ရိုက်အားဖြင့် တာဝတိံသာနတ်ပြည်လောကကို စောင့်နေကြခြင်းဖြစ်တယ်။
သာသနာတော်ကို စောင့်နေကြတာ မဟုတ်ပါဘူး။
သို့သော်လည်း မည်သည့်ဘာသာဝင်ဖြစ်စေ မိမိတို့ ကိုးကွယ်ရာဘာသာကို စောင့်ရှောက်တတ်ကြသလို စာတုမဟာရာဇ် နတ်မင်းကြီးများလည်း ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်များ ဖြစ်ကြလို့ ဗုဒ္ဓသာသနာကို အထိုက်အလျာက် စောင့်ရှောက်ကြပါတယ်။
သည်အကြောင်းကို သုတ်ပါထိက အာဋာနာဋိယသုတ်မှာ ဟောထားတာ ရှိပါတယ်”
“အာဋာနာဋိယသုတ်မှာ ဘယ်လို ဟောပါသလဲ ဘုရား”
“မြတ်စွာဘုရား ရာဇဂြိုဟ်ပြည် ဂိဇ္ဈကုဋ်တောင်မှာ သီတင်းသုံးတော်မူစဉ်က နတ်မင်းကြီး လေးပါးတို့ဟာ အခြံအရံ ပရိသတ်နှင့် အတူတကွ လာရောက် ဖူးမြော်ကြတယ်။
လာရောက် ဖူးမြော်ရင်း ကုဝေရနတ်မင်းက “အရှင်ဘုရား ရတနာသုံးပါးကို မကြည်ညိုကြတဲ့ နတ်တွေ၊ ဘီလူးတွေ ရှိကြပါတယ်။
သည် နတ်တွေ၊ ဘီလူးတွေဟာ ရတနာသုံးပါးကို ကြည်ညိုသူများနှင့် မတည့်ကြပါဘူး။
ရတနာသုံးပါး ကြည်ညိုသူကို ရန်ပြုတတ်ကြပါတယ်။
မိစ္ဆာဒိဋ္ဌိ နတ်ဘီလူးများ အန္တရာယ် မပြုနိုင်အောင် အာဋာနာဋိယသုတ် အစောင့်အရှောက်ကို လျှောက်ထားပါရစေ ” ဆိုပြီး အာဋာနာဋိယသုတ်တော်ကို လျှောက်ထားတယ်။
သည်သုတ်ကို လျှောက်ထားသူကတော့ ကုဝေရအမည်ရှိတဲ့ ဝေဿဝဏ်နတ်မင်းပဲ။
သို့သော်လည်း ကျန်တဲ့ စတုမဟာရာဇ် နတ်များလည်း အတူတကွ လာရောက်ကြပြီး ဖြစ်လို့ နတ်မင်းကြီးလေးပါးစုံ လျှောက်ထားတယ် လို့ ဆိုနိုင်ပါတယ်။
ဒါကြောင့် အာဋာနာဋိယသုတ်ဟာ ဘီလူးတို့ကို အစိုးရတဲ့ ကုဝေရနတ်မင်းရဲ့ အာဏာသာ မကဘူး။
ဂန္ဓဗ္ဗနတ်တို့ကို အစိုးရတဲ့ ဓတရဋ္ဌနတ်မင်း။ကု မ္ဘဏ်နတ်တို့ကို အစိုးရတဲ့ ဝိရုဠကနတ်မင်း။ နဂါးမျိုးတို့ကို အစိုးရတဲ့ ဝိရူပက္ခနတ်မင်း တို့ရဲ့ အာဏာလည်း ပါဝင်တယ်။
နတ်မင်းကြီးလေးပါးတို့ရဲ့ အာဏာပါဝင်လို့ အာဋာနာဋိယသုတ် ရွတ်ဖတ် သရဇ္ဈာယ်နေသူကို ဘီလူးတွေ၊နတ်စိမ်းတွေ၊သရဲတွေ၊နဂါးတွေ၊ မြွေဆိုးတွေကလည်း မနှိပ်စက်နိုင်ဘူး လို့ သုတ်တွင်းမှာ ပါတယ်။
ဒီလို မနှိပ်စက်နိုင်အောင် အကာအကွယ် အစောင့်အရှောက်ပေးတဲ့ အတွက် (လောကပါလ နတ်မင်းကြီး လေးပါး) လို့ ခေါ်ကြရတာပေါ့ကွယ်” ။
“လောကပါလ နတ်မင်းကြီးလေးပါးက လူတွေအပေါ် စောင့်ရှောက်တာဟာ ဒါမျှပဲလား ဘုရား”
“ဒါမျှ မကသေးပါဘူး။အချို့သော ကျောင်းတိုက်တာတွေမှာ စာသင်သားတို့ရဲ့ နေ့စဉ် ကိုယ်ရေးရာဇဝင်ကို မှတ်တမ်းတင်သလို စာတုမဟာရာဇ် နတ်မင်းကြီးလေးပါးတို့ဟာလည်း နောက်လိုက် နောက်ပါ နတ်သားများနှင့် အတူ လူ့ပြည်ကို လှည့်ပြီး ကောင်းမှုစာရင်း ကောက်ယူကြသေးသတဲ့ကွယ်”
“မှန်ပါ၊ အဲသည်အကြောင်း အနည်းငယ် အကျယ်ချဲ့ပြီး ပြောပြပါဦး ဘုရား”
“သုတ်မဟာဝါ အဋ္ဌကထာ (၂၄၃) မှာ ဖွင့်ဆိုတာက တာဝတိံသာနတ်ပြည်မှာ တစ်လလျှင် ရှစ်ရက် တရားနာရန် ကြွေးကြော်သတဲ့ကွယ်။
တာဝတိံသာနတ်ပြည်မှာ ဘယ်သူတွေ တရားဟောသလဲ ဆိုတော့ သုဓမ္မာ အစည်းအဝေးချိန် ရောက်လျှင် တစ်ခါတစ်ရံ သိကြားမင်းကိုယ်တိုင် ဟောတယ်။
တစ်ခါတစ်ရံ ဓမ္မကထိက ရဟန်းတော်တစ်ပါးပါး ကြွရောက်ပြီး ဟောတယ်။တစ်ခါတစ်ရံ အမျိုးအမည် မထင်ရှားသော ဓမ္မကထိက နတ်သားက ဟောတယ်။
လဆန်း ရှစ်ရက်၊လဆုတ် ရှစ်ရက်နေ့များမှာ စာတုမဟာရာဇ်နတ်မင်းတို့ရဲ့ အမတ်များ လူ့ပြည်ကို ဆင်းပြီး စာရင်းကောက်ယူကြရတယ်။
စာရင်းကောက်ဖို့ အတွက် ရွှေပြားနှင့် ဟင်္သပြဒါးကို ယူသွားကြတယ်။
ဤမည်သော ယောက်ျား၊ဤမည်သော မိန်းမဟာ ရတနာသုံးပါးကို ဆည်းကပ်တယ်။
ငါးပါးသီလကို စောင့်ထိန်းတယ်။
ဥပုသ်နေ့ ရောက်လျှင် ဥပုသ်စောင့်တယ်။မိဘ လုပ်ကျွေးတယ်။ ရတနားသုံးပါးကို ပူဇော်ရတယ် လို့ မှတ်တမ်းတင်ပြီး အဲသည် ရွှေပြားကို ပဉ္စသိခနတ်သားရဲ့ လက်ကို အပ်ရတယ်။
ပဉ္စသိခနတ်သားက မာတလိလက် အပ်ရတယ်။ မာတလိက သိကြားမင်းကို အပ်ရတယ်။ ကုသိုလ်ပြုသူ နည်းလျှင် ရွှေပြားက ငယ်တယ်။
ရွှေပြားငယ်တာကို မြင်ရုံနှင့် နတ်အများက အရှင်တို့ လူသားများဟာ မေ့လျော့ပြီး နေကြတယ်။ အပါယ်လေးဘုံပြည့်ပြီး နတ်ဘုံမှာ အချည်းအနှီး ဖြစ်တော့မှာပဲလို့ စိတ်မချမ်းသာကြဘူးတဲ့။
ရွှေပြားကြီးတာကို မြင်လျှင် လူသားတွေ
ကုသိုလ်ပြုတာ များပြားကြတယ်။
အပါယ်ဘုံဆိတ်ပြီး ငါတို့နတ်ဘုံ စည်ပင်တော့မှာပဲလို့ ဝမ်းသာကြသတဲ့။သည်ရွှေပြားမှာ ပါတဲ့ ကောင်းမှုရှင် စာရင်းကို သိကြားမင်းကိုယ်တိုင် ဖတ်သတဲ့။
သိကြားမင်းရဲ့ ပကတိ အသံဟာ (၁၅)-ယူဇနာ အထိသွားတယ်။အသံကို မြှင့်ပြီး ဖတ်လိုက်တဲ့အခါ ယူဇနာတစ်သောင်း ကျယ်ဝန်းတဲ့ နတ်ပြည်အားလုံး လွှမ်းမိုးသွားတယ် လို့ အဋ္ဌကထာမှာ ဖွင့်ပြထားတယ်ကွယ့်”။
“သည်နတ်မင်းကြီး လေးပါးတို့ဟာ ဘယ်အချိန်က ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် အဖြစ်ကို ဆိုက်ရောက် လာကြတာလဲ ဘုရား”
“ဒါကတော့ တိတိကျကျ မပြောနိုင်ဘူး။ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ဘုရားရှင်ဖြစ်စ သတ္တသတ္တာဟ စံတော်မူစဉ်
နောက်ဆုံး သတ္တသတ္တာဟဖြစ်တဲ့ ရာဇယတနသတ္တာဟ (လင်းလွန်းပင်ရင်း) စံတော်မူစဉ် (၄၉)-ရက်မြောက်တဲ့ နေ့မှာ တပုဿနှင့် ဘလ္လိက ကုန်သည်ညီနောင်တို့က ပျားမုန့်ဆုပ်များကို ကပ်လှူကြတယ်။
ဃဋိကာရ ဗြဟ္မာမင်းကပ်လှူတဲ့ သပိတ်ဟာ သုဇာတာ နို့ဆွမ်းလှူစဉ်က ကွယ်ခဲ့တယ်။ သုဇာတာ လှူတဲ့ ရွှေခွက်လည်း နေရဉ္စရာမြစ်မှာ မျှောခဲ့တယ်။ အခုတော့ ခံယူစရာ မရှိဘူး။
အဘယ်ဝတ္ထုဖြင့် ခံယူရမလဲ? လို့ အကြံတော် ဖြစ်တော့ စာတုမဟာရာဇ် နတ်မင်းကြီးလေးယောက်တို့က ကျောက်သပိတ်လေးလုံး လာကပ်လှူကြတယ်။
ထိုသပိတ်လေးလုံးကို ဓိဋ္ဌာန်ပြီး နှိပ်လိုက်တော့ အနားရစ်လေးခုရှိတဲ့ သပိတ်တစ်လုံးတည်း ဖြစ်ကြောင်း ဗုဒ္ဓဝင်မှာ ဆိုထားတယ်။ဒီတော့ စာတုမဟာရာဇ်နတ်မင်းကြီးတို့ဟာ ဘုရားပွင့်တော်မူစကပင် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် ဖြစ်နေကြပြီ။
ဘယ်အချိန်က ဗုဒ္ဓဘာသာဝင် ဖြစ်တယ်လို့တော့ အတိအကျ မပြောနိုင်ဘူးပေါ့ကွယ်။ သည်လောက်ဆိုလျှင် ဦးဘခိုင်ရဲ့ အမေးဟာ ပြေလောက်ပါပြီနော်
“မှန်ပါ၊ ပြေလောက်ပါပြီဘုရား”
“ သာဓု ~ သာဓု ~ သာဓု ”
ကိုးကားကျမ်း =>>နိုင်ငံတော်သြဝါဒါစရိယ၊
မြန်မာစာသြဝါဒါစရိယ၊
အဂ္ဂမဟာ သဒ္ဓမ္မဇောတိကဓဇ ။
ထီးချိုင့်မြို့ တည်တော ဆရာတော်ဘုရားကြီး၏ ယနေ့ ဗုဒ္ဓဝါဒဆိုင်ရာ အမေးအဖြေများ အမှတ်(၃) စာအုပ် (ပဉ္စမအကြိမ် ပုံနှိပ်ခြင်း)မှ ကူးယူဖော်ပြ၊ ဗဟုသုတဖြစ်စေရန် ပြန်လည်မျှဝေခြင်း အရသာဖြစ်ပါတယ်။
No comments:
Post a Comment